Soğuk bir kış gecesi...
Kıştan daha soğuk bir hastane odasının penceresinde, yıldızları izlemekteyim.
Dışarıda rüzgara kafa tutmaya çalışan çam ağaçları var.
Biraz bana benzetiyorum onları, ben de kadere kafa tutmuyor muyum kimi zaman...
Gözüm bir yıldızlara bir çam ağaçlarına takılıyor.
Sonra nedensiz bir tebessüm beliriyor yüzümde.
Yıldızlara bakıp O'nu, Yaradanı düşünüyorum.
Biliyorum ki o anda beni O'ndan başka ne gören, ne de bilen var...
Rabbim hep var, hep benimle...
Ya dostlarım, dost bildiklerim nerede
SEN nerdesin???
Şimdi tebessümün yerinde, gözyaşları, yüreğimdeyse keskin bir acı var...
Söylenecek çok şey var yine ama susmak en iyisi,
Kime ne faydası varsa susmayı senden öğrenmiştim...
Veda ederken bile susmayı.
Soğuk bir kış gününde, bir hastane odasının kederli havasını içime çekerek,
Sessizce ve derinden sana veda edyorum.
En yüksek sessizliğimle, ELVEDA...
Konu: ElvEdA 
25.12.07 15:09
